Kras door stof Dank voor je daden niet altijd bewust maar gewild door krasser krasser krast zijn gedachten in maagdelijk papier in levens van wezens krasser zoekt het wezen en vindt enkel witte vlakte is dit dan al niet geschreven krasser droomt verder en verscheurt niet meer proppen duiken overal op krasser kan niks meer opruimen wil enkel bladeren wegdromen in een stoffige geest krasser leeft bij herkenning op en stapelt tot het plafond Kennis hoger dan hemzelf krasser wil het bevatten en krast zijn leven krast zijn dood